nu alweer een maand in argeninie

hallo allemaal!

het is alweer twee weken geleden dat ik een blog heb geschreven en in die tussentijd is er veel gebeurd! En nog bedankt voor alle reacties. het is soms wat frustrerend dat ik niet terug kan reageren, dus daarom wil ik zeggen dat als je vragen hebt of gewoon een wat uitgebreider verslag, dan kun je me altijd mailen! dan kan ik ook terug reageren ;)

Laat ik eerst beginnen met wat te vertellen over het werk. Deze week stond het vooral in het teken van de lezing over de therapie. Veronica, de baas van het bedrijf, gaf van donderdag tot en met zondag lezingen van 9 's ochtends tot 7 uur 's avonds. Onze taak was het om de 'boerderij' er zo goed mogelijk uit te laten zien. schoonmaken, vlaggen ophangen, schoonmaken, nog meer schoonmaken. Eigenlijk alleen maar schoonmaken :P en dan komen er af en toe nog wat kinderen langs waar we dan wat dingetjes mee doen. De lezing zelf was ontzettend goed en interessant voor degenen die het spaans begrepen. Dat telde helaas niet voor mij. Het ging vreselijk snel en begreep er dan ook maar heel weinig van. Uit beleefdheid ging ik er dan een uurtje bijzitten en voor de rest heb ik een boekje gepakt en ben wat gaan lezen. ook niet verkeert toch? de week daarop dachten we dat we dan toch eindelijk klaar waren met het schoonmaken... niet dus. Omdat het veel had gewaait mochten we alle takken, bladeren etc bijeen vegen en dat zo'n 100 150m verderop op een stortplaats neerleggen. Daarnaast waren er wel veel kinderen die langskwamen. Ik vind het nog steeds geweldig om ze op het paard te zien. Ze zijn altijd aan het lachen en genieten er volop van! Dus al met al voelt het ontzettend goed om hier te zijn en het een maand gedaan te hebben. Ik heb nu nog 4 dagen en dan begin ik in het ziekenhuis! ontzettend spannend, ben benieuwd, maar hoor er ongelooflijk goeie verhalen over.

Vrijdag was onze huismoeder jarig. Leonie en Vanessa zijn donderdag tot en met dinsdag ochtend in Buenas Aires geweest, dus we hebben het woensdag met haar gevierd. We hebben haar meegenomen naar een lekker restaurantje hier in het centrum en haar een leuk cadeau gegeven. Een fotoboek met foto's van ons en van haar. We dachten dat het leuk zou zijn voor haar dat ze later foto's had van al haar 'kinderen' die bij haar hebben gewoond. Ze was er gelukkig heel erg blij mee :) Vrijdagavond werd de verjaardag uitgebreid gevierd met een stuk of 15 vrienden en familie tijdens een etentje bij haar thuis. Omdat Vanessa en Leonie er niet waren, was ik de enige engels sprekende aan de tafel en voor de rest dus alleen maar spaans. Ik moet eerlijk zijn dat ik me behoorlijk ongemakkelijk voelde daar! ze spreken natuurlijk heel snel, te snel voor mij, dus veel heb ik er wederom niet van begrepen. Zonder een conversatie is een drie uur lang zitten toch wel heel erg lang! Gelukkig had ik nog een lichtpuntje. Rond half 2 's nachts ben ik met een goede vriendin Sara en 15 argentijnse meisjes/studenten gaan stappen. Gelukkig studeerden en spraken ze allemaal engels. Heb een ongelooflijk leuke avond gehad en het was leuk om ook om te gaan met de meiden van hier!

De volgende dag moest ik vroeg op voor de volgende social meeting. Dit keer gingen we naar een project 1,5 uur verderop met de bus waar een school werd gebouwd op 'tradionele' manier. De muren bestonden uit aarde, klei, water en stro en wij mochten dat met alle liefde tegen de muren gooien :D Het was heel erg bijzonder om dit te zien. Het is een project opgezet door vrijwilligers zonder steun van de overheid. Door een tekort aan scholen in de kleine dorpen zijn er jaarlijks weer kinderen die niet naar school kunnen dat jaar. Aan het begin van het schooljaar wordt er dan ook al dagen van te voren buiten geslapen om maar een plekje te kunnen bemachtigen. Ik was blij dat ik hier mijn steentje kon bijdragen. ze zijn nu al vanaf maart bezig en de vordering zijn klein. Je bent natuulrijk heel erg afhankelijk van het weer en van hoeveel vrijwilligers er komen opdagen per dag. Wij waren er op een zaterdag en gelukkig waren er veel mensen (30-40) die hielpen! Ik zal wat foto's op de site plaatsen hiervan.

Voor zondag had ik een paardentrekking gepland in La Cumbre. Het is een prachtig plaatsje gelegen in de centrale sierra's, waar ik van plan was om een trektocht te maken van drie uur. Helaas hielp het weer niet mee, en regende het toen ik wakker werd om 7 uur, dus heb ik afgebeld voor die dag. Maar hopelijk ga ik dit snel een keer doen! het lijkt me super en heb er van iedereen goeie reacties over gehad.

Verder doen we natuurlijk veel kleine dingen. veel sporten en drankjes doen in de stad (ik moest wel, want ik moest afscheid nemen drie keer van vrienden die weggingen :P) Verder heb ik mijn angsten overwonnen en ben alleen naar de kapper gegaan en elke dag ben ik te vinden op skype. Natuurlijk veel met mijn lieve moeder gepraat die na een beenoperatie gelukkig weer thuis zit met gips. Dus even alleen voor jou mam, hou je taai, goed je oefeningetjes doen elke dag en ik denk aan je. iedereen leeft met je mee, je staat er niet alleen voor.

Nou, volgende week zal ik proberen op tijd te schrijven. En, ik zal nu echt wat foto's plaatsen, zoals ik had beloofd. tot volgende week!

Liefs