Buenos Aires, Villa Carlos Paz en meer!

Hola a todos!

Er is veel gebeurd laatste week! Mijn laatste blog eindigde ik dat ik moest haasten voor mijn weekend Buenos Aires, dus daar zal ik eerst over vertellen.

Dus... Ik ben met 3 vrienden naar de wereldstad Buenos Aires geweest! Woensdagavond namen we de bus rond kwart over 10. In Argentinie heb je de grootste veelzijdigheid aan bussen en daar bedoel ik mee alle soorten die gaan van normale dagbussen tot luxe suite bussen met ‘echte’ bedden. Nergens ter wereld (heb ik me laten vertellen) kan je zulke bussen vinden. Wij hadden gekozen voor een bus met ‘Cama’ stoelen, stoelen waar de rugleuning bijna helemaal horizontaal gaan. Al met al een ontzettend leuke en comfortabele reis. Het was ongeveer 9 uur om in B.A. te komen waarvan je natuurlijk het grootste gedeelte slaapt.
Dag 1: ’s Ochtends vroeg zijn we aangekomen en we hadden daarom nog een hele dag, wat heerlijk was. We hadden een taxi gepakt richting onze hostel. Helaas hadden we alleen niet het juiste adres (niet het juiste nummer), dus werden we ergens afgezet zonder te weten waar we waren. Eerst maar een stukje gelopen richting waar we dachten dat ons hotel zou zijn en een ontbijtje gepakt in een restaurantje met heerlijke broodjes. Gelukkig bleek dat onze hostel nog geen 20 meter van het restaurant gelegen was, dus daarna onze bagage gedropt en deze dag besteed aan een rondwandeling in de stad. Maar wat een prachtige stad is het zeg! Ik vind het een heel erg europese stijl hebben, dit waarschijnlijk ook door de spaanse koloniale tijd. Foto’s zal ik plaatsen! Heerlijke ijsjes, verse jus etc etc gehad, maar wat bleek dat mijn maag er niet echt tegen kon. Afgelopen dagen met koorts in bed gelegen en nu dus voor de rest van mijn leuke B.A.trip een buikgriep. Verhalen over leuke restaurants heb ik dus ook niet, want ik heb de rest van de week alleen maar brood met water gehad Al met al ’s middags de belangrijkste/mooiste gebouwen van de stad bekeken en ’s avonds zijn we eerst naar een tatooshop geweest. Evan, de enige jongen die mee was, wilde graag een tatoo hebben. Helaas was de shop gesloten, en hadden we besloten om Harry Potter te kijken in één van de grote shoppingcenters. Goede film natuurlijk, dus een geslaagte eerste dag gehad!
Dag 2: ’s middags eigenlijk de hele dag bezig geweest met het verkrijgen van kaartjes voor een voetbalmatch tussen Boca-Arsenal, twee goede clubs in Argentinie. Eerst gekeken of we dit ergens in het centrum konden krijgen, maar iedereen die we vroegen verwees ons naar het stadion. Het stadion ligt in één van de ‘slechte’ buurten van B.A. Iedereen raadde ons aan om geen tassen mee te nemen, geen dure dingen om te hebben en dus zo min mogelijk op een toerist te lijken, wat een onmogelijke opgave was voor ons blondharigen. Dus daar gingen we met de taxi richting het stadion (bus was te gevaarlijk). Bleek dat je hier niet eens kaartjes kan krijgen!! Wij een klein winkeltje ingegaan gelegen naast het stadion en zij zeiden ons dat hier de volgende dag tussen 8 en 9 kaartjes te krijgen waren (op de straat). Klinkt een beetje als zwarte handel, maar we wilden het toch proberen de volgende dag. Eind van de middag had Evan dan eindelijk zijn tatoo gekregen na veel aanmoedigingen van mijn kant. Toen het er namelijk op aan kwam was hij een ongelooflijke bangerd voor zijn eerste tatoo. En daar komt het slechte nieuws van de reis, op de terugweg was natuurlijk Evan’s portemonnee gesloten. Waarschlijnlijk in de metro uit zijn broekzak gepakt, dus twee creditcards, ID, ca. 100 euro, alles weg! Hij bleef er zelf vrij koel onder (wat mij nooit zou lukken), maar baalde natuurlijk wel enorm. ’s Avonds kregen we een telefoontje van een van onze ‘reisleiding’ dat zij gebeld waren door een man die zijn portemonnee gevonden. Geweldig zul je zeggen!! De man woonde alleen 2 uur buiten de stad, geld was weg en de enige manier om het terug te krijgen was om het persoonlijk te gaan halen. Waar hij woonde was een foute buurt en in het achterhoofd dat het goed mogelijk is dat hij de dief was, wilde de reisleiding niet dat we het gingen halen. Nogal frustrerend natuurlijk, portemonnee gevonden en dan kan je het nog niet eens terugkrijgen ook! Grote pech dus en uiteindelijk maar vroeg naar bed gegaan.
Dag 3: ’s ochtends vroeg op om richting het stadion te gaan! Om 8:30 uur aangekomen met de taxi bij het stadion, was er niemand te zijn Wat waren wij teleurgesteld en boos zeg! Dus maar weer terug naar de hostel en een paar uur gechilt tot het tijd was om te lunchen en naar het festival te gaan. Ja ja, we zijn (voor het eerste in mijn leven) naar een enorm hot festival geweest met veel bekende zangers uit Amerika. Het festival duurde ongeveer van 5 tot 1 uur ’s nachts. bands als Stereophonics, Cobra Starship en Massive Attack waren er, maar eigenlijk vond ik alleen Stereophonics er echt uit springen. Om 1 uur ben ik samen met Vanessa teruggekeerd naar de hostel. Evan en Nicole waren al eerder afgehaakt. We hadden geprobeerd om een taxi te krijgen, maar zij vroegen voor een ritje van max. 10 minuten 100 Pesos! Vergelijkbaar met €20 maar wat hier heel veel is. De volgende taxi vroeg na 15 min. Gelopen te hebben 40 Pesos, maar zelfs dit vonden we nog veel te duur. Uiteindelijk besloten om te gaan lopen, wat ons uiteindelijk een wandeling van 1,5 uur heeft gekost. We waren kapot toen we waren aangekomen, maar we hadden toch maar 100 Pesos bezuinigd plus een goede exercise gehad! Trots toch?
Dag 4: Deze dag was een rustige dag. Het plan was om vandaag als hoogtepunt de voetbalwedstrijd te hebben, maar dat is dus niet gelukt omdat we geen kaartjes konden bemachtigen. We moesten uitchecken om half 11 dus we moesten vrij vroeg op na onze late nacht gister. Na het ontbijt bij ons vaste restaurantje wilden we graag naar de beroemde begraafplaats waar onder andere het graf van Evita ligt. De graven die je daar vindt zijn ongelooflijk groot. Echte familie graven van marmer of van massief steen en wat heel raar is is dat je vaak de grafkisten gewoon ziet liggen. Raar idee in het begin! Na even te hebben rondgelopen moesten we een beslissing nemen hoe we onze dag gingen invullen. We besloten op te spliten: Nicole en Evan wilden graag nog een keer H.P. zien, waar wij niet echt behoefte aan hadden en vanessa en ik gingen nog wat rondlopen in de stad. Uiteindelijk nog wat gebouwen bekeken, een 2 uurtjes in het park gerust of wat gelezen en nog even naar een ‘kleiner’ shoppingcenter geweest. ’s Avonds in het restaurant de voetbalwedstrijd gezien waar we zo graag heen wilden en daarna richting de bus. Al met al was het een geweldige reis en ervaring!

Nog even een update van het werk..
Ik vind het werk nog steeds hartstikke leuk en interessant. Leer steeds meer dokters kennen en zij gelukkig mij ook. In het begin had je nog wel dat ze je aankeken en zich afvroegen wat ik hier uberhaupt deed, maar dat verdwijnt langzaam :) Heb ook wat geinformeerd naar de operaties. Het blijkt dat er in mijn kleine ziekenhuis wel operaties worden uitgevoerd, maar wat ik heb gehoord van één dokter is dat hij alleen opereerde op dinsdag en woensdag ochtend. Helaas zijn de operaties heel vroeg in de morgen, om 8 uur, wat betekent dat ik om half 6 zal moeten opstaan, maar dat heb ik er wel voor over. Hopelijk kan ik gauw een afspraak maken met een dokter dat het ook echt een keer mee kan gaan :) Nog een ander nieuwtje... Een andere dokter in een groot ziekenhuis in het centrum van Cordoba heeft contact met me opgenomen of ik het ook leuk vond om donderdags met hem mee te lopen op de Eerste Hulp van zijn ziekenhuis. Super gaaf dus dat aanbod heb ik natuurlijk meteen aangenomen! Hij zei dat ik daar heel veel kon zien en als het bij hem wat saai was dat ik ook met andere dokters kon meelopen. Dus, donderdag mijn eerst dag. Kijk er echt heel erg naar uit! Ze zeggen hier dat als je wat wilt dat je het zelf moet regelen en initiatief moet tonen, dus dat doe ik dan maar hé?? ;)

Vrijdag eerst vroeg op, gewerkt en ongeveer rond 4 uur weer thuis. Twee uurtjes geslapen op bed want ik moest het nog de hele nacht uithouden. Met een grote groep zijn we naar Villa Carlos Paz geweest: het uitgaansstadje van argentinie! Grote casino’s en super clubs (dachten wij). Toen we aankwamen om 1 uur hebben we een taxi genomen richting club numero uno. We waren verbijsterd toen we naar binnen gingen: de gemiddelde leeftijd was ongeveer 55 :’( wat doen al die mensen hier? We hebben een drankje gedronken en zijn uiteindelijk maar op iemand afgestapt hoe het hier nou eigenlijk zit in dit stadje! Nou bleek dat vrijdagavond ‘ouderavond’ is zal ik het maar even noemen en zaterdag is het een plek voor de jongere mensen. Een enorme dumper voor ons, maar niet getreurd, we gingen naar club numero dos. Daar was gelukkig de leeftijd wat jonger (rond de 25/30) dus daar hebben we een hele leuke tijd gehad! Rond half 7 hebben we de club verlaten en de bus terug vertrok rond 7 uur. Na een uurtje terug te hebben gereden lagen we dan eindelijk om 8 uur in bed. Heerlijk geslapen tot een uurtje of 3 en dan op voor de volgende event.
We moesten het gemis van de voetbalwedstrijd in B.A. nog goedmaken en dus zijn we hier naar een wedstrijd gegaan. Eerst met de ‘voetbalbus’ richting het stadion, wat een ervaring! Het duurde ongeveer 40 min. Waar iedereen luidkeels aan het zingen was, springen, klappen alles wat je maar kan verzinnen! We waren een gevaar op de weg en iedereen moest natuurlijk horen dat we naar de voetbalwedstrijd gingen. Zelfs de buschauffeur zat gezellig mee te zingen en te roken tijdens het rijden, het maakt ook allemaal niks meer uit hier. Zelfs de wiet wat er gerookt werd in de bus deerde niet. Eenmaal aangekomen daar hebben we een plaatsje gezocht met zijn allen, ik denk dat we wel met een groep van 20 mensen waren, en hebben we het mooie voetbal mogen bewonderen. En onze aanmoedigingen hebben geholpen hoor! We hebben gewoon met 5-1! Hup cordoba!! :P
Zondag was dan eindelijk de dag aangebroken waarop we zo lang hadden: we (zouden) gaan skydiven!! Ja, zouden, het ging helaas niet door vanwege het weer. Het is hier nooit bewolkt, altijd over de dertig graden :P en dan moest het vandaag juist een bewolkt dag zijn. Rond half 8 hebben we de telefoon gepakt en de man die het organiseerde zei dat het niet mogelijk was vandaag. Hopelijk kunnen we ons plan volgende week nog uitvoeren, omdat de helft vertrekt over 2 weken. Maar ik ben wel vastbesloten om het te gaan doen! Zo’n kans kan ik niet laten liggen! Dus i.p.v. skydiven zijn we maar weer ouderwets naar de film geweest, twee keer gaan bowlen en hebben we pool gespeelt. Ook niet verkeerd zo’n dag en een blog als deze schrijven kost natuurlijk ook wat tijd ;)

Nou lieve mensen, tot horens en volgende week een nieuwe blog met wat meer ins and outs van het ziekenhuis!

Liefs